‘รักษ์ต้นไม้’…พูดได้แต่ทำไม่ได้

‘รักษ์ต้นไม้’…พูดได้แต่ทำไม่ได้

เมื่อเราอาสาร่วมโครงการปลูกต้นไม้สักโครงการหนึ่ง เราคาดหวังเสมอว่าต้นกล้าต้นเล็กๆ ในมือเรา 1 ต้นนี้ จะต้องเติบโตสวยงาม รวมกับต้นไม้ต้นอื่นๆ ที่เราช่วยกันปลูกให้กลายเป็นป่าร่มรื่น ให้สัตว์น้อยใหญ่ได้อาศัย ให้มนุษย์ได้มีแหล่งอากาศดีๆ เพิ่มขึ้น...
How To กินอย่างไรให้คุ้มไม่เหลือทิ้ง

How To กินอย่างไรให้คุ้มไม่เหลือทิ้ง

เมื่อเราอยู่ในยุคสมัยที่ “หมูกระทะจะเยียวยาทุกสิ่ง” อาหารบุฟเฟ่ต์อิ่มอร่อยไม่อั้นในราคามิตรภาพ จึงทำให้ผู้คนเลือกที่จะทานอาหารปริมาณมากเพราะคำนึงถึงความคุ้มค่า จนทำให้เราเห็นคุณค่าของอาหารลดลง เกิดการกินทิ้งกินขว้างมากขึ้น...
ขยะอาหาร…แค่กินไม่หมด โลกร้อนได้ยังไง?

ขยะอาหาร…แค่กินไม่หมด โลกร้อนได้ยังไง?

“ข้าวทุกจาน อาหารทุกอย่าง อย่ากินทิ้งขว้าง สงสารบรรดาเด็กตาดำๆ” บทท่องจำในวัยเด็กของใครหลายๆ คน อาจมีเนื้อหาแตกต่างกันบ้างตามพื้นที่ แต่ที่เหมือนกัน คือ เนื้อหาที่ต้องการสื่อให้พวกเรารู้จักคุณค่าของอาหาร รู้จักนึกถึงผู้อื่น และการทานอาหารให้หมด...
น้ำเน่า… .น้ำโรค

น้ำเน่า… .น้ำโรค

“ถึงน้ำจะเน่า… แต่ก็ยังเห็นเงาจันทร์” ประโยคจีบสาวสุดเชยจากอดีตที่ทำให้สาวที่ได้ฟังแทบจะอาเจียนเพราะความเห่ยของประโยค แต่ถ้านำคำนี้กลับมาพูดใหม่ ณ ริมคลองที่มีแพขยะเน่าลอยเหม็นคลุ้ง ก็อาจทำให้สาวๆ เกิดอาการอยากจะอาเจียนขึ้นมาอีกครั้ง...
“ขยะเปียกเปียก” เมื่อขยะลอยอยู่ในน้ำ และเน่าอยู่ในคลอง

“ขยะเปียกเปียก” เมื่อขยะลอยอยู่ในน้ำ และเน่าอยู่ในคลอง

แต่ดั้งแต่เดิมคนไทยใช้แม่น้ำลำคลองในการสัญจร อาบน้ำ ซักผ้า ค้าขาย หรือแม้แต่รอหนุ่มพายเรือแจวมาจีบที่ท่าน้ำ ยุคสมัยเปลี่ยนความศิวิไลบังเกิด ถนนและรถยนต์ถูกเลือกใช้ในการสัญจรไปมาของผู้คน บทบาทของแม่น้ำลำคลองจึงเปลี่ยนไป หลายสายถูกทิ้งล้าง และที่แย่ที่สุดคือ...